Afgelopen zaterdagmiddag werd in besloten kring de tentoonstelling ‘Terschellinger zeelieden en zeelieden met eilander roots in de Tweede Wereldoorlog’ geopend in het bunkercomplex De Tiger op West. Oorspronkelijk was het de bedoeling om de tentoonstelling te openen vlak voor de viering van de 75-jarige bevrijding van Terschelling, die gepland stond voor het weekend van 30 mei, maar de uitbraak van het coronavirus maakte dit onmogelijk. In het boek ‘We vieren het pas als iedereen terug is’ van Johan van der Wal wordt ruim aandacht besteed aan de zeevarenden die tijdens de oorlog op zee zijn gebleven. De lijst met namen uit het boek vormde de leidraad voor de tentoonstelling. Er worden 36 portretten getoond die werden geprint door Vincent Zwart.  

Pas halverwege vorige week werd bekend dat het door kon gaan, en het is dus even heel hard werken om alles rond te krijgen, maar wat zijn ze blij, de organisatoren van het Terschelling Openlucht Filmfestival. Want na maanden van onzekerheid is de vergunning eindelijk rond en kan er worden gewerkt aan een bijzondere, ‘coronaproof’, editie van dit populaire buitenevenement. Als vaste locatie is gekozen voor de Zandafgraving bij Halfweg, vertelt Walter Visser van de organisatie. “Hier wordt vanaf zaterdag 1 augustus zeven dagen lang iedere avond een film vertoond. En om alles in goede banen te leiden, worden de bezoekers van begin tot eind begeleid. Bovendien komen er maximaal 250 toeschouwers per avond, dan blijft het voor ons beheersbaar.”

De 13-jarige Thijs Wiersema uit Baaiduinen gaat tijdens de zomervakantie dagelijks met zijn verkoopwagentje met roomijs op pad. Met veel enthousiasme verkoopt hij bakjes zijn ijs al dan niet overgoten met een lekker sausje, waarbij de klant keuze heeft uit drie smaken: karamel, aardbeien of chocolade. “Ik mag mijn ijs verkopen op de vergunning van Jaap Lieman, die er zelf geen tijd voor heeft”, vertelt Thijs enthousiast. “Ik heb toestemming om op het strand te venten tussen Hoorn en Oosterend, zolang ik de dorpskern maar vermijd. Op donderdagavond sta ik, speciaal voor de buren van Baaiduinen, vanaf zeven uur bij het Stryper Wyfke.” 

Vorige week donderdagmiddag presenteerden Martijn Doorneweerd en Jeroen van der Plas bij slijterij Lutine in de Boomstraat op West vol trots de speciaal voor hen gestookte en gebottelde ‘Saint Brandarius’ whisky. Martijn koesterde al jaren de wens om een ‘eigen’ whisky op de markt te brengen. Hij ging daarvoor naar het Schotse eiland Islay, waar acht stokerijen zijn. Hij kon beslag leggen op een gestookte soort whisky met een alcoholpercentage van 60,4%. De whisky heeft zes maanden gerijpt in het vat, om vervolgens te worden verrijkt met puur Terschellings duinwater. Hierdoor werd het alcoholpercentage teruggebracht naar 46%. De whisky, die niet gekleurd en niet gefilterd is, werd vorige week gebotteld en was daarmee gereed voor introductie.

Een deel van het fietspadennetwerk op het eiland werd, mede onder invloed van de coronaregels, onlangs opgeknapt of vernieuwd. Zo werd het fietspad tussen Halfweg en West aan Zee volledig vernieuwd (verbreed en van nieuw asfalt voorzien) en werd er op het fietspad langs de Hoofdweg van west naar oost een geelgekleurde middengeleiding aangebracht. 

Op Terschelling kun je eindeloos wandelen. Het eiland biedt ruim 250 kilometer aan wandelpaden en onverharde wegen, en vrijwel nergens word je – tenzij het broedseizoen is – tegengehouden. Om de wandelaars, en zeker de eilandgasten, enigszins tegemoet te komen (want waar moet je beginnen als de mogelijkheden eindeloos zijn), heeft Staatsbosbeheer in de jaren zeventig een zestal paaltjesroutes uitgezet, in lengte variërend van 4 tot 8 kilometer. In deze Mini-Mooi vertelt boswachter Remi Hougee van Staatsbosbeheer hoe het komt dat deze zes wandelroutes na al die jaren nog steeds populair zijn, legt hij uit welke wandelmogelijkheden er nog meer zijn en waarom de route langs Paal3 3 zijn favoriete wandeling is. 

Ook al is het op het moment weer ouderwets druk op het eiland, toch is het een ander zomerseizoen dan anders. Zo is er bijvoorbeeld maar één jeugdcamping op het eiland. Hoe is dit jaar eigenlijk de sfeer onder de jongeren? We vroegen het Bas Boelhouwer van Base Security, die met zijn mensen de taak heeft om – samen met de politie, de SAM en de gemeente – een en ander in goede banen te leiden. “We zien dat de loop naar het dorp een stuk minder is geworden”, vertelt Bas. “De jeugd verspreidt zich veel meer, ze gaan bijvoorbeeld naar de Waddendijk of het Noordzeestrand.”